Betty-Boop

Hallo mensen, hier zijn we weer even met een kort verslag vanuit Haiti, Ile A Vache.

Maar eerst, de tocht hier naartoe vanuit Jacmel.Zoals jullie weten zijn we daar na een flinke tocht (de laatste 2 uur)binnen gevlogen
en voor anker gegaan. De andere dag wilde we gaan inklaren en de stad bezoeken en inkopen doen, mooi NIET DUS!
er stonden flinke golven en het was onmogelijk om aan de betonnen pier te komen zonder schade. Nou, die hadden we al genoeg dus, de bijboot weer aan dek en opnieuw plannen maken.Besloten om 'savonds te vertrekken naar Ile a Vache. Echter, we zagen het op een gegeven moment zo donker worden in de verte, dat we dachten, nee he, niet weer uit het zuid oosten.Dan loopt alles direct naar binnen en dat wisten we nog van de dag ervoor.Vlug alles klaar gemaakt en met heeeeel veeel moeite ankerop gegaan. Anker had zich vastgevreten in de modder door de harde wind. We waren nauwelijks weg en uit de baai, toen het weer begon te poeieren, in no time 7bf. Gelukkig had ik er 3 reven inzitten omdat we veel te vroeg vertrekken moesten en we met daglicht wilde aankomen, mooi niet Toen de wind na de bui weer inkakte besloten om grootzeil weg te halen en alleen op de yankee (voorzeil) verder te gaan, we gingen veel te hard.Nadat we dat hadden gedaan begon de wind weer toe te nemen en alleen op een weggedraaide zakdoek gingen we tussen 6 en 7 knopen. Bij aanloop Ille a Vache nam de wind nog meer toe en zijn we maar rechtdoor gevaren en met een grote bocht weer terug om tijd te winnen. Alsnog binnen gelopen
met schemer, maar goed te doen. 'sMorgen toch maar flinke borrel genomen voor we naar bed gingen en een paar uur lekker geslapen.

ILE A VACHE;

In één woord.....PRACHTIG. Mooie, neen prachtige omgeving met vele palmbomen, strand en huisjes van de bevolking, waar de bevolking leeft in grote armoede, maar toch vriendelijk en vrolijk is. We hebben intussen samen met een paar andere Nederlandse boten een wandeling gemaakt naar een hotel/resort met prachtig strand.Ook kwamen we door diverse vissers dorpjes, een hele mooie route. Helaas kunnen we van de mensen meestal GEEN foto's maken omdat ze dat niet willen hebben, heeft met voodoo te maken ( speld door foto en zo).
Toch wel veel foto's gemaakt van de omgeving en kinderen. (staan al op de site, bedankt Jimmy).
J.l Maandag zijn we samen naar de markt geweest van Madam Bernard, 1.5 uur heen en dezelfde tijd terug.Een aparte ervaring, koeien e.d. werden op straat kortgesneden, het stond vol van pakezels, echt een markt zoals je die verwacht in Afrika. Jongens boden aan om ons te vergezellen, maar dat wilde we niet. Daar hadden we even genoeg van, en hier volgt het WAAROM....

Sinds we hier voor anker liggen hebben we al het hele dorp over ons heen gehad v.w.de jongeren betreft. De meest verschrikkelijke verhalen hebben we over ons heen gekregen, en steevast beginnend met...I have a problem, big problem! En daar gingen we dus weer even voor zitten, om het serieus aan te horen. Het begint om 0700 uur en eindigd rond 1800 uur, dan word het donker. Dokter Ad en zuster Marianne hebben de tijd genomen om het aan te horen en advies proberen te geven, maar....de enige remedie die de pijnen verzacht is....zo diep mogelijk in de ( bijna) lege buidel tasten. Een t-shirt op een open wond, batterijen om het bloeden te stelpen, een duikbril om de pijn in de ogen weg te werken, wat drinken en snoepen om ernstige vermagering tegen te gaan en als doekje voor het bloeden....6 van die schatjes het RVS laten poetsen voor 3 dollar per uur ( geen geld toch!)in Nederland zouden we vervolgt worden.
Als ze dan ook nog ruzie maken omdat ze elkaar het licht in de ogen niet gunnen en marianne het niet maar kan aanzien, heb ik voorgesteld om óf accute euthanasie (pff, moeilijk woord)te plegen óf zo snel mogelijk het 'zinkende'schip te verlaten na uitbetaling. Wonder boven wonder werd spontaan voor het tweede gekozen.
Ik heb hiermee een ietwat slechte 'medische' reputatie opgebouwd maar, nood breekt wetten, en o ja...ook nog 2 paracetemolletjes weg gegeven gisteren, DIT is NIET goed gegaan, kort na de uitgifte hoorden we weegeklaag en hard gillen, later bleek er iemand te zijn overleden. Ik heb het doosje nog eens nagekeken maar daar stond toch duidelijk PARACETAMOL op. Heb er gelukkig niets meer van gehoord en zal ook alles ONTKENNEN als ik moet verschijnen voor de medische tuchtcommissie, één keer is genoeg!

Ook kun je hier gemakkelijk door iemand de was laten doen 1 kg is 1 dollar, klip en klaar, Vilda en Dou Dou heten ze, schatjes!
We zijn samen met zeilers uit Zwitserland ook met een gids (een geldmonster) naar de stad geweest, nou ja stad, Les Cayes, met een grote roeiboot met BB motor, je komt daar aan en stapt over op een kleinere boot. Vervolgens gaat die bijna naar de kant, lees vuinisbelt, waar je op de rug van iemand naar de kant word gebracht, spannend he).
Zoals je op de foto's kan zien komen vissers bijna dagelijks langs om langoustine aan te bieden voor ( meestal) scherpe prijzen, heerlijk! Ook zijn we met de Zwitsers wezen eten bij de lokale bevolking, waar je in het donker ( ze hebben geen electriciteit)heerlijk eet tegen een 'redelijke'prijs. Wel vooraf betalen want anders kunnen ze geen boodschappen doen. Schitterende ervaring.
We blijven hier nog even, o.a. omdat de Sylfer ook deze kant op komt en we dat heel gezellig vinden. Gerard heeft ook nog wat spullen voor ons bij. Daarna naar Jamaica, en dan.....we zien wel!
Groetjes en maak er iets van.

Vraag; Wat was jouw angstigste ervaring op zee?
Antwoord; Toen ik erachter kwam dat de vrouw, die ik naar de boot had meegenomen, TRAVESTIET was.

Dus...Wees de verandering die je in de wereld wilt zien.
Gandhi.